Τα κύρια σημεία της συζήτησης

• Ο διάλογος ανάμεσα σε μια «ημιδημoκρατική» Τουρκία και σε μια δημοκρατία, όπως η Ελλάδα, δεν μπορεί να παρακάμψει τα στοιχεία της ισχύος και της αποτροπής που πρέπει να συντηρoύνται από τη μεριά της Αθήνας χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούν να υπάρξουν πεδία συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες. [...] Υπογράμμισε, ότι το πιο εύκολο να επιλυθεί είναι η οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδος στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. [...] • Μετά, αφού επιλυθούν τα ανωτέρω, έπονται τα ζητήματα των διικητικών αρμοδιοτήτων, όπως τα όρια του FIR και της έρευνας και διάσωσης, ενώ το ζήτημα που θέτει η Τουρκία για την αποστρατικοποίηση των νησιών που δεν θεμελιώνεται σε καμιά νομική βάση, η Ελλάδα από το 2015 έχει διατυπώσει με ρητή δηλώσή της ότι η υπαγωγή στην υποχρεωτική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου της Χάγης ζητημάτων θέματα εθνικής κ. [...] • Το ζήτημα της αποστρατικοποίησης είναι, ωστόσο, προσέγγισιμο μόνο με τη λογική ότι και τα δύο κράτη είναι μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας από το 1952 και πρέπει να υπακούν στον στρατιωτικό του σχεδιασμό. [...] Τσαρδανίδης κατόπιν αναφέρθηκε στην ύπαρξη τριών στρατηγικών στο πεδίο της αντιμετώπισης της Τουρκίας: της απορριπτικής , που θεωρεί ότι η Ελλάδα υποχωρεί συνεχώς έναντι των απαιτήσεων της Τουρκίας, εκείνης που κατηγορεί την ελληνική ελίτ και τους διαμορφωτές αποφάσεων για εθνικισμό και μη αναγνώρισης ότι μερικά από τα επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς έχουν βάση και τέλος της στρατηγικής εξισόρο.