ΣΕΙΡΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ 4/2022 - Νοέμβριος 2022 - ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΕΡΕΙΔΟΜΕΝΗ ΣΕ

Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας επιχειρείται η εμβάθυνση σε βασικές πτυχές επιλύσεως του Κυπριακού, έχοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες και περιστάσεις, τις διάφορες προτάσεις που έχουν κατά καιρούς κατατεθεί και συζητηθεί, και την κριτική που έχει ασκηθεί σε αυτές για τις νομικές και πολιτικές ασυμβατότητές τους, καθώς και τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες που θα μπορούσαν να προκληθούν σε. [...] Περαιτέρω, η χρήση του πλάσματος δικαίου σε αυτή την περίπτωση καλείται να καλύψει νομικές, λογικές και πολιτικές αντιφάσεις και παραδοξότητες, ήτοι την εκ των υστέρων αποδοχή και νομιμοποίηση «όλων των δομών» του ψευδοκράτους, καθώς και την εκ του αποτελέσματος εξίσωσή του με ένα νόμιμο, διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος. [...] Η αρχή της απαγόρευσης χρήσης βίας στις διεθνείς σχέσεις, η αρχή της εθνικής κυριαρχίας, η αρχή της εδαφικής ακεραιότητας, η αρχή της εθνικής ανεξαρτησίας, καθώς και η αρχή uti possidetis παραβιάζονται και πλήττονται «βάναυσα» με τη συντελεσθείσα επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. [...] Εξ αυτών, αναφέρονται ως σημαντικότερα: i) η Απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας S/RES/353 (1974)16, στην οποία «καλεί όλα τα κράτη να σεβαστούν την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου», και ii) την Απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας S/RES/541 (1983)17, στην οποία ορίζει ως νομικά άκυρη και ζητά την κατάργηση της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, και ακολούθως «καλεί όλα τα κρά. [...] Επιπλέον, θα πρέπει να αναφερθεί ότι τόσο η νομοθεσία όσο και η νομολογία συγκλίνουν στην ανάγκη υποχώρησης του θεσμού της αμνηστίας ως λόγου άρσης του άδικου χαρακτήρα της πράξης και του καταλογισμού, και στην επιτακτική αναγκαιότητα απονομής δικαιοσύνης για τελεσθέντα διεθνή εγκλήματα και τιμώρησης των αυτουργών τους.